Zielzorg in het Museumkwartier

Als ik met Margreet Klokke en Rienk Lanooy  de kerk in loop, word ik automatisch even stil. “Dat effect heeft de kerk vaker op mensen.” zegt Rienk. Margreet en hij fluisteren al lang niet meer in hún Kloosterkerk. Helemaal thuis in dit bijzondere huis neemt Margreet me meteen mee naar haar favoriete plek. “Hier achterin, recht voor het Koor, is de mooiste plek in de kerk.”

Het markante gebouw op de hoek van het Lange Voorhout staat aan de oorsprong van het Museumkwartier. Het klooster dat vroeger bij de kerk hoorde, is aan het begin van de 15e eeuw gesticht. Toen was dit gebied niet veel meer dan een groot dorp. De oudste muur van Den Haag – onderdeel van de voormalige refter (eetzaal) - staat dan ook in de ‘achtertuin’ van de Kloosterkerk (zie foto). “Vroeger hadden de monniken ook het recht om in de Hofvijver te vissen”, vertelt Rienk.

Signatuur van de Kloosterkerk
“Openheid”, vertelt Margreet, “dat is het keurmerk van de Kloosterkerk. We zijn hier niet voor onszelf. We zijn een vrije ruime in de stad die uitgaat van vertrouwen.” Je hoeft ook geen lid te zijn van de kerkgemeente om langs te gaan. Of dat is om te praten met een van de predikanten, of om gewoon een kaarsje aan te steken. “Een kaarsje aansteken is een universeel religieus gebaar, iedereen die dat wil doen is welkom”, zegt Rienk.

Die openheid, dat is iets waar Margreet en Rienk ook bewust mee bezig zijn. “Deze plek geeft ook een bepaalde verantwoordelijkheid,” legt Margreet uit. “Soms ervaren mensen een drempel om hier binnen te komen, maar onze deur staat altijd open.”

Een van de manier om contact te maken, is cultuur. Zo is er iedere laatste zondag van de maand een speciale Cantatedienst waar een cantate van Johann Sebastian Bach uitgevoerd wordt. Rienk: “Dat is niet alleen mooie muziek, maar het heeft ook echt een relatie met het werk dat we in de kerk doen. En het valt niet op als je als vreemde komt kijken.” Margreet vult aan: “Zo ken ik een verhaal van iemand die iets leuks wilde doen met zijn logees. Hij nam ze mee naar een Cantatedienst en dacht die preek is helemaal niet gek.”

Zielzorg in het Museumkwartier
Communicatie is de kern van het werk van de predikanten: “Dat is ons middel”, legt Margreet uit, “Ons werk bestaat uit vier verschillende onderdelen. Het eerste deel bestaat uit het voeren van gesprekken. Dat noem ik altijd zielzorg.”

Rienk:” Mensen komen bij ons met hun levensvragen. Afhankelijk van de persoon stellen we samen een doel, kijken we mee, of luisteren we gewoon.” Margreet vult aan: “Vaak leren mensen ons kennen door diensten. Dan is er al een basis van vertrouwen.” Maar ook mensen van buiten weten Margreet en Rienk te vinden. Gewoon via de website, of mensen bellen op. “Laatst was er een mevrouw, die had gegoogled op ‘scheiding’ en kerk’ en kwam zo bij ons terecht.”

Alle kruispunten en levensmomenten komen voorbij in het werk van een predikant. “Ook de dood.”, vertelt Rienk, “Voorgaan bij uitvaartdiensten is een van de mooiste dingen om te doen.” Spreken voor de nabestaanden vinden ze allebei heel dankbaar.

Margreet: “En dan belicht je natuurlijk ook het licht wat boven iemand uit gaat. Hier speelt de communicatie met God zeker een rol.”

Een ander groot deel van hun werk is het voorgaan in de diensten. Daarnaast geven Margreet en Rienk ook verschillende cursussen in de Kloosterkerk: van een introductie in de Christelijke traditie, tot mediatie en rouwbegeleiding. Tot slot zijn ze verantwoordelijk voor het bestuur van de ruim 300 vrijwilligers die helpen in de Kloosterkerk.

Bertolli-maaltijd
Het werk van een predikant houdt niet op bij de voordeur van de kerk. Zo fietste Margreet een keer over het Lange Voorhout en dacht: ‘het is hier ideaal voor zo’n grote Bertolli-maaltijd. Lange tafels en iedereen schuift aan om te eten en gezellig te praten.’ En zo geschiedde. Margreet zocht contact met andere bewoners en organisaties op het Lange Voorhout en sinds 2014 schuiven er iedere keer meer mensen aan voor het jaarlijkse Diner Lange Voorhout. Zo leert de buurt elkaar steeds beter kennen.

Zorg voor verbinding
Voor de zomer hebben Margreet en Rienk alweer nieuwe plannen: “We willen op de parkeerplaatsen voor de deur een klein terras openen, middenin de zon.” Op die manier wordt de kerk steeds toegankelijker voor meer en verschillende mensen. Want die betrokkenheid en openheid komt ook weer terug als ik vraag naar hun wensen voor het Museumkwartier.

Beiden zijn ze erg tevreden met de evenementen die op het Lange Voorhout plaatsvinden, die geven reuring. Margreet: “Voor mij mag er nog meer verbinding komen tussen de verschillende activiteiten op het Lange Voorhout. Als wij weten wat er allemaal gebeurt, dan zorgen wij dat we met mooie activiteiten erop aan sluiten. Want dat doen we graag. Iemand die zorgt voor die verbinding, dat zou ik heel fijn vinden.”